مرد درد

دلشوره‌های عشق چه شیرین بودمرموز، مثل عصر نخستین بودیادش بخیر توی خیالاتمدنیا چه شاعرانه... چه رنگین بودباران چه بود؟ مایه‌ی دلتنگیدل؟ دل نبود، تُنگ بلورین بودیا اشک بود و دلهره‌ای نازکیا شک و... استخاره که تسکین بودشب‌های تا به صبح دعا کردنآن روزها که بر لبم آمین بود*چندی گذشت و موی سفید آمدقلبم هنوز در غم پیشین بودفهمیدم آه... آخر دنیایمآن وعده‌ها تمام، دروغین بودآن ناله‌ها دعا نه، دغل بود ودیوانه‌بازیِ من بی‌دین بودآخر چه شد؟... چرا دل من خون ماند؟آن رمز و رازها... همه تلقین بود؟*رؤیای صادقی به دلم افتاددیدم دو روی سکه‌ی عشق این بود:«وقت رجز که مرد درد...

 

این قلب در هوای تو «حبس ابد» شده

-حکمی که از یکِ یکِ سال ازل گرفت-

 

 

مرد درد...

 

آری

حسین (ع)

تشنه‌ی «لبّیک» بود...

نه «لایک»!

 

 

مرد درد...

هر ابر که با باد گلاویز شده
آبستن باران دل‌انگیز شده

بر خاطره‌های تلخ پا می‌کوبم
خِش‌خش... خش‌خش... خوشم که پاییز شده

 

مرد درد...